Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
adsız-sansız — sif. Adı sanı olmayan, tanınmayan, heç bir cəhətdən məşhur olmayan, adi. Adsız sansız adam. – Amma indi ikinci dəfə onu xəcil edən bu adam o vaxtkı adsız sansız odunçu oğlu deyildi, xalqın sevimlisi idi və yüzlərlə havadarı vardı. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
adsız sansız — sf. Adı anılmayan, bilinmeyen Yıllarca bir köşede adsız sansız, bir yarım münevver ömrü sürmeye mahkûm kalmanın acısı yüreğini hınç ve isyan ile doldurmuş. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
adsız — sf. 1) Adı olmayan, isimsiz 2) Tanınmayan, bilinmeyen Babası silik, adsız bir berberken çocuk bütün akranlarını çekerek dükkânını canlandırdı. N. Cumalı 3) is., tar. Türklerde, ailesinden ayrıldığı için artık onun adını taşımak, onun adıyla… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sansız — sf. Sanı, ünü olmayan Birleşik Sözler adsız sansız … Çağatay Osmanlı Sözlük
binamü nişan — f. adsız sansız, şöhrətsiz, heç kimin tanımadığı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyr — ə. 1) yad, biganə; 2) özgə, özgəsi; 3) başqa, digər, ayrı. Qeyri adi adi olmayan; fövqəladə; qeyri amil 1) əsassız, faktsız; 2) səbəbsiz; qeyri baliğ həddibüluğa çatmamış; yeniyetmə; qeyri bədii bədii olmayan; qeyri bərabər bir bərabərdə olmayan; … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
